Dofinansowanie przyznania dodatków dla pracowników socjalnych

Ośrodek Pomocy Społecznej w Olkuszu realizuje zadanie dofinansowane z budżetu państwa lub z państwowych funduszy celowych w ramach dofinansowania zadania własnego gminy, wynikającego z art. 121 ust. 3a ustawy o pomocy społecznej tj. na wypłatę dodatków dla pracowników socjalnych.

Dodatek do wynagrodzenia 250 zł – art. 121 ust. 3a ustawy o pomocy społecznej

Wyjaśnienia dotyczące uprawnienia pracowników socjalnych do dodatku do wynagrodzenia w wysokości 250 zł na podstawie art. 121 ust. 3 a ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej ( Dz. U. z 2016 r. poz. 930, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 121 ust. 3a ustawy o pomocy społecznej pracownikowi socjalnemu zatrudnionemu w pełnym wymiarze czasu pracy w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej, do którego podstawowych obowiązków należy świadczenie pracy socjalnej w środowisku, w tym przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych poza siedzibą jednostki, przysługuje wypłacany co miesiąc dodatek do wynagrodzenia w wysokości 250 zł. W przypadku zatrudnienia w mniejszym wymiarze czasu pracy dodatek przysługuje w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy.

Przepis określa przesłanki nabycia prawa do dodatku, którymi są:

• wykonywanie zawodu pracownika socjalnego,
• zatrudnienie w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej,
• świadczenie pracy socjalnej w środowisku, poza siedzibą jednostki, wykonywane w ramach podstawowych obowiązków,
• przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych.

Treść przepisu wskazuje, że prawo do dodatku przysługuje jedynie pracownikom socjalnym posiadającym kwalifikacje, określone w art. 116 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej zatrudnionym na stanowiskach pracownika socjalnego, starszego pracownika socjalnego, specjalisty pracy socjalnej, starszego specjalisty pracy socjalnej, głównego specjalisty. Dodatek ten nie przysługuje aspirantom pracy socjalnej.

Samorządowe jednostki organizacyjne pomocy społecznej są zdefiniowane w art. 6 pkt 5 ustawy o pomocy społecznej. Do katalogu takich jednostek nie można więc włączać regionalnych ośrodków polityki społecznej, bowiem ich pracownicy nie spełniają wymaganego warunku w postaci świadczenia pracy socjalnej w środowisku.

Świadczenie pracy socjalnej, zgodnie z art. 6 pkt 12 ustawy o pomocy społecznej, to działalność zawodowa mająca na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi. Realizowana jest głównie w środowisku i obejmuje przeprowadzanie wywiadów środowiskowych w miejscu zamieszkania osób i rodzin korzystających ze świadczeń pomocy społecznej, wiąże się z procesem usamodzielniania oraz integracji ze środowiskiem pewnych grup osób, wykonywaniem czynności związanych z realizacją kontraktu socjalnego, planowaniem pomocy oraz codziennym wykonywaniem działań w środowisku na rzecz poprawy funkcjonowania osób i rodzin, jeśli wykonywane są one poza siedzibą jednostki organizacyjnej pomocy społecznej.

Treść cytowanego przepisu wskazuje też, iż świadczenie pracy socjalnej poza siedzibą jednostki oraz przeprowadzanie rodzinnych wywiadów środowiskowych musi być wykonywane w ramach podstawowych obowiązków pracowników socjalnych uprawnionych do dodatku (obowiązek ten powinien być zapisany w zakresie obowiązków pracownika). Praca socjalna, aczkolwiek nie jest wymieniona wprost w art. 19 w/w ustawy obejmującym zadania powiatu, zawiera się w tych zadaniach powiatu, które wiążą się z usamodzielnianiem oraz integracją ze środowiskiem pewnych grup osób, na przykład młodzieży opuszczającej placówki opiekuńczo-wychowawcze, rodziny zastępcze, osób opuszczających zakłady karne, uchodźców. Pracy socjalnej udziela się również rodzinie mającej trudności w wypełnianiu swoich zadań oraz dzieciom z tych rodzin.

W związku z powyższym pracownicy socjalni zatrudnieni w powiatowych centrach pomocy rodzinie lub innych jednostkach organizacyjnych (domach pomocy społecznej, placówkach opiekuńczo – wychowawczych, środowiskowych domach samopomocy) posiadają uprawnienie do dodatku, jeśli spełniają pozostałe warunki określone w art. 121 ust. 3a ustawy o pomocy społecznej.

Omawiany przepis przewiduje zmniejszenie kwoty dodatku proporcjonalnie do wymiaru czasu pracy. W przypadku zatrudnienia w mniejszym niż pełny etat wymiarze czasu pracy, dodatek przysługuje w wysokości proporcjonalnej do czasu pracy. Na prawo do dodatku nie ma wpływu pozostawanie przez pracownika na urlopie wypoczynkowym czy zwolnieniu lekarskim, jeśli w tym czasie otrzymuje on wynagrodzenie.